Eigenlijk was ik niet van plan om een heel blog te schrijven, maar mijn berichtje werd ineens zolang dat ik het toch maar even zo doe...
Want ja... Na een paar maanden redelijk stil te hebben gezeten, komt er eindelijk weer wat ruimte in alles...
Stap voor stap mag er steeds een beetje meer en stiekem wordt het toch ook wel weer tijd he...
Wees niet bang: ik ga helemaal geen relaas houden of meningen geven over alle maatregelen die er zijn geweest of welke er wel of niet op het juiste tijdstip versoepeld zijn want dat hebben we wel genoeg voorbij zien komen... Nee, ik merk dat ik er zoveel positiefs uithaal...
Dat had ik nooit gehad als we niet noodgedwongen ons wereldje zo klein te houden...
Pas sinds een aantal jaren ben ik erg druk met de foto's. Ooit begonnen als hobby natuurlijk maar de urgentie en de drang om beter te worden, groeit steeds meer en ook steeds sneller. Waar ik ooit heb geroepen dat ik het leuk vind om wat opdrachtjes te doen voor klanten zodat ik wat centen verdien om alle spullen te bekostigen, gaat eerlijk gezegd niet meer op. Natuurlijk vind ik het superfijn dat ik er wat mee verdien, want de gedachte om er helemaal voor te gaan, vliegt vaker dan voorheen door mijn hoofd... Niet dat ik het durf, maar misschien komt er ooit iets op mijn pad of komen er ineens kansen voorbij...
Wie weet wat de toekomst brengt!
Maar hoe meer ik die camera vastheb en hoe meer ik verliefd wordt op het fotograferen, hoe meer de wens ontstaat om betere foto's te maken.
Ik heb de afgelopen jaren heel veel geïnvesteerd in scholingen, workshops, boeken, en weet ik wat meer maar ik heb nog nooit het gevoel gehad dat het klaar is.... Natuurlijk kan ik nu wel een aantal trucjes toepassen, heb ik een klein beetje zicht op wat technische aspecten, zie ik het verschil wel tussen 'kiekjes' en sommige foto's van mijn hand maar af...Nee, bij lange na niet.
Ik weet niet zo goed wat ik denk allemaal nog nodig te hebben om uiteindelijk te komen waar ik naar toe wil (ondanks dat ik niet weet wat dat dan precies is) maar ik heb het gevoel dat het tijd wordt om dingen los te laten, meer een gevoel achterna te gaan en oprecht doen waar ik zin in heb. Ik ben er de laatste tijd meer bewust van dat ik echt teveel kijk naar de fotografen die ik goed vind...En dat zijn er nogal een wat!!! En al die fotografen die liggen behoorlijk uit elkaar qua stijl, kleuren, verhalen...
Fine-Art, documentair, artistiek, fashion, van alles.... Maar om nu een favoriet aan te wijzen, dat kan ik niet... Of om te proberen om mezelf ergens in een hokje te duwen, lukt al helemaal niet...
Ik merkte dat ik steeds meer ging kijken naar beelden van anderen, soms zelf begon met analyseren hoe ze een beeld hadden gemaakt, en ging bedenken hoe ik iets kon gebruiken of niet... Ik ben ervan overtuigd dat alles al een keer gedaan is hoor, maar die unieke stijl waar je als fotograaf aan te herkennen bent, die mis ik enorm bij mezelf. Ik vind zoveel leuk, wil alles uitproberen en elke keer denk ik....Jaaaaaa dat wil ik ook! Wellicht dat ik door het kijken naar anderen, niet meer bewust was van mijn eigen stijl als ik die al heb... Ik loop te dolen en te zoeken en probeer te antwoorden naar wat ik voor fotograaf ben... Maar misschien moet ik dat hokjes denken maar loslaten en niet zoeken naar een juiste benaming voor mezelf als ik me wil voorstellen of zo... Misschien moet ik gewoon bedenken dat ik een fotograaf ben en alleen maar bezig zijn met fotograferen...
Wat vind ik mooi...
Wat wil ik op beeld...
Wat vind ik passen...
Welke techniek wil ik gebruiken...
En vooral, wat wil ik vertellen...
En dat alles maakt eigenlijk, dat ik gewoon betere foto's wil maken. Betere foto's in verhaal, betere technieken, beter het licht leren gebruiken, beter zijn in kleuren, beter zijn details, gewoon beter....
En sinds ik mijn eigen pad wandel, manoeuvreer in dat noodgedwongen kleine wereldje, zonder te kijken naar anderen maar geniet van de momenten die er zijn... Gaat het eigenlijk goed en steeds beter!
Ruig en stoer, op avontuur naar nieuwe plekken om de tijd te vergeten,
of juist het zacht en stralende, gouden zonnetje, thuis op de houten vloer in de pyjama en maar kijken wat de dag brengen gaat...
En ik zie wel verder...
Wat de morgen brengt...
Waar de dag me heen stuurt... Een ding is zeker...
Mooi is het daar wel!
